எதை அடைய வேண்டுமோ அதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்

நீதி: உண்மை, வேறு விதமாக யோசித்தல்

உப நீதி: நன்னம்பிக்கை  

பெற்றோர், குழந்தைகள் மற்றும் பேரக் குழந்தைகளுக்காக பவுலோ கோய்லோவின் கதைகளிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது  

இந்தியாவில், ஒரு வயதான அரசர்,  ஒரு மனிதனுக்கு மரண தண்டனை அளித்தார். அரசர் தன் தீர்ப்பை படித்து முடித்த போது, தண்டிக்கப்பட்ட மனிதன் “மாட்சிமை உள்ள மன்னரே! தாங்கள் அறிவுள்ளவராகவும், குடிமக்களின் நலனை அறிந்து கொள்ள ஆர்வமுடையவராகவும் இருக்கிறீர்கள். நீங்கள் குருமார்கள், முனிவர்கள், பாம்பாட்டிகள் மற்றும் பக்கிரிகளை மதிக்கிறீர்கள். அருமை! நான் சிறுவனாக இருந்த போது, என் தாத்தா வெள்ளைக் குதிரையை எப்படி பறக்க வைப்பது என்று எனக்குக் கற்றுக் கொடுத்தார். இந்த ராஜ்ஜியத்தில் இதை எப்படிச் செய்வது என்று தெரிந்தவர்கள் எவரும் இல்லாததால், என்னை மரணத் தண்டனையிலிருந்து காப்பாற்ற வேண்டும்” என்று கூறினான்.

அரசர் உடனடியாக ஒரு வெள்ளைக் குதிரையைக் கொண்டு வருமாறு கேட்டார்.

தண்டிக்கப்பட்ட மனிதன் “இந்த மிருகத்துடன் நான் இரண்டு வருடங்கள் செலவழிக்க வேண்டும்” என்று கூறினான்.

அரசர் “சரி! உனக்கு இரண்டு வருடங்கள் அளிக்கப்படும்” என்று சற்று சந்தேகத்துடனேயே   கூறிய பிறகு “இக்குதிரை பறக்கக் கற்றுக் கொள்ளாவிட்டால், நீ தூக்கில் போடப் படுவாய்” என்றும் கூறினார்.

அந்த மனிதன் மிகுந்த சந்தோஷத்துடன் குதிரையுடன் புறப்பட்டான். அவன் தன் வீட்டை அடைந்த போது, குடும்பத்தினர் அனைவரையும் கண்ணீருடன் காணப் பட்டனர்.  

அனைவரும் “நீ என்ன பைத்தியமா? எப்போதிலிருந்து இந்த வீட்டில் இருப்பவர்களுக்குக் குதிரையைப் பறக்க வைக்கத் தெரியும்?” என்று அழுதுக் கொண்டே கேட்டனர்.  

அதற்கு அவன் “கவலைப் படாதீர்கள்” என்று கூறி, “முதலாவதாக குதிரைக்குப் பறக்கக் கற்றுக் கொடுப்பதற்கு எவருமே ஒரு பொழுதும் முயன்றதில்லை.  குதிரை பறக்கக் கூட கற்றுக் கொள்ளலாம். இரண்டாவதாக, ஏற்கனவே அரசருக்கு வயதாகி விட்டதால், அடுத்த இரண்டு வருடங்களில் அவர் இறந்து கூடப் போகலாம். மூன்றாவதாக, இந்தக் குதிரை இறந்து போகலாம், பிறகு புதிய குதிரைக்குக் கற்றுக் கொடுக்க எனக்கு மேலும் இரண்டு வருடங்கள் வழங்கப் படலாம்.  மேலும் புரட்சிகள், ஆட்சிக் கவிழ்ப்பு மற்றும் பொது மன்னிப்புக்கான சாத்தியக் கூறுகள் பற்றிச் சொல்ல வேண்டியதில்லை. இப்போது இருப்பதைப் போலவே சூழ்நிலைகள் இருந்தாலும், எனக்குக் கிடைத்திருக்கும் இந்த இரண்டு வருடங்களில், நான் விரும்பும் எதையும் என்னால் செய்ய முடியும். இது உங்களுக்கெல்லாம் குறைவாகத் தெரிகிறதா?” என்று கேட்டான்.

சில விஷயங்கள் நடப்பதற்கு முன்பே, அதை மனதில் போட்டு கொள்வதற்குப் பெயர் முன் நோக்குதல் எனப்படும். சில விஷயங்கள் நடப்பதற்கு முன்பே அதன் முடிவுகள் தவறாகத்தான் இருக்கும் என்று நினைத்துக் கவலைப் படுவதாகும்.

பிரச்சனைகள் ஏற்படுவதற்கு முன்பே, அதை சரி செய்ய முயற்சிப்பது தைரியமாகும்.

நீதி:

கவலைப்படுவதால் நம் இடர்பாடுகள் சரியாகப் போவதில்லை; நம் மன அமைதி மட்டுமே பாதிக்கப்படும். நாம் நம்பிக்கையுடன் இருந்து, வேறு விதமாக யோசித்து, அவநம்பிக்கை தரும் சூழ்நிலைகளை நல்ல விஷயங்களாக மாற்றி அமைக்க முயற்சி செய்து, வாழ்க்கையை அப்படியே ஏற்றுக் கொள்ளக் கற்றுக் கொண்டு, தைரியத்துடனும், தன்னம்பிக்கையுடனும் முன்னேறிச் செல்ல வேண்டும். கவலைப்படுவதனால் நாளைய துன்பங்கள் மறைந்து போகாது; மாறாக இன்றைய சந்தோஷத்தை பறித்து விடும். நாம் எதை அடைய வேண்டுமோ அதில் கவனத்தைச் செலுத்தத் துவங்க வேண்டும். எதை இழக்க வேண்டுமோ   அதைப் பற்றி கவலைப்படாமல் இருக்கக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.

மொழி பெயர்ப்பு:

அன்னப்பூரணி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

பூரண சரணாகதி

நீதி: உண்மை, நம்பிக்கை

உப நீதி: விசுவாசம், சரணாகதி

ஒரு தம்பதியினர் படகில் சென்று கொண்டிருந்தனர். தீடீரென ஒரு பெரும் சூறாவளி ஏற்பட்டதனால் படகு தத்தளிக்க ஆரம்பித்தது.

மனைவி தன் கணவனிடம் “ஏதாவது செய்யுங்கள், நாம் இறந்து விடப் போகிறோம்” என்று பதட்டத்துடன் அலறினாள்.

கணவன் நிதானத்துடனும் அமைதியுடனும் காணபட்டான். சூறாவளி மேலும் சீற்றமடைந்தது. மனைவி பயத்தில் மேலும் கதற ஆரம்பித்தாள்.

கணவன் சட்டென்று கையில் ஒரு கத்தியை எடுத்து, அதை மனைவியின் கழுத்தில் வைத்தான்.

மனைவி கணவனைப் பார்த்து, “இது விளையாடும் தருணமா? இந்த சூறாவளியிலிருந்து நம்மை காப்பாற்றிக் கொள்ள வேண்டும். இப்போது விளையாட்டு வேண்டாம்” என்று கூறினாள்.

கணவன், “நான் உனக்கு எதிராக கத்தியை நீட்டும் போது கூட நீ என்னிடம் ‘விளையாட வேண்டாம் இது நேரம் அல்ல’ என்று சொல்கிறாய். நான் விளையாட்டாகத் தான் கத்தியை காண்பிக்கிறேன் என்று உனக்கு என்மேல் முழு நம்பிக்கை இருக்கிறது. ஆனால் நம் வாழ்க்கையில் இதுபோன்ற நிகழ்வுகள் நடக்கும் போது, நாம் கடவுள் மீது முழு நம்பிக்கை வைத்து அவரது நாடகத்தில் இதுவும் ஒன்று என ஏன் அதை ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடாது?

உடனே மனைவி, “ஒருவேளை நாம் இறந்துவிட்டால்?” என்று கேட்டாள்.

அதற்கு கணவன், “நம்மைக் காப்பாற்றி கொள்ள அனைத்து முயற்சியையும் செய்ய முனைவோம். ஆனால் இவை அனைத்தையும் மீறி, நாம் மோட்சத்தை அடைய வேண்டும் என்று கடவுள் நினைத்தால், அதை ஏற்றுக் கொள்வதில் நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைவேன். இறைவனிடம் உன்னை முழுமையாக சரணடைந்து விடு” என்று விளக்கம் அளித்தான்.

நம் வாழ்க்கையில் நாம் நினைக்கும் திட்டங்கள் சில நேரங்களில் தோல்வியடைகின்றன. கடவுள் தனது திட்டங்களை நிறைவேற்றுவதற்காக அவ்வாறு நடக்கிறது. அவருடைய திட்டங்களே நமக்கு சரியானவை என்பதை நாம் எப்போதும் நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

கற்பித்தல்:

சரணாகதி என்பது நம்மிடம் உள்ள எல்லா எதிர்பார்ப்புகளையும் விட்டுவிடுவது தான். நம் அகக்கண்களுக்கு புலப்படவில்லை என்றாலும், நாம் கடவுள் மீது நம்பிக்கையை வளர்த்து கொள்ள வேண்டும், அதுவே நம் வேட்கையுடன் இணைக்கும் கருவியாகும். கடவுள் நமக்கு சரியானதை மட்டுமே செய்வார் என்ற நம்பிக்கைதான் பக்தியாகும்.

வாழ்க்கையில் என்ன நடக்கிறது என்று நமக்கு புரியாத போதெல்லாம், கண்களை மூடிக் கொண்டு “கடவுளே, இது உங்கள் திட்டம் என்று எனக்குத் தெரியும், எல்லாவற்றையும் எதிர்கொள்ள எனக்கு மனவலிமை அளித்து உதவுங்கள்” என்று பிரார்த்தனை செய்யுங்கள்.

மொழி பெயர்ப்பு:

வள்ளி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

சுய நம்பிக்கை

நீதி: சுய நம்பிக்கை

உப நீதி: தன்னம்பிக்கை, ஞானம்

பிறர் உன்னை நம்பாத போதும், நீ உன்னை நம்பு

செயல் 1: கல்லூரிப் பேராசிரியர், மூலக்கூறு உயிரியல் (Molecular Biology) பயிலும் 30 மாணவர்கள் முன் வகுப்பறையில் நின்று கொண்டிருந்தார். அவர்கள், தங்களின் இறுதிப் பரீட்சையை எழுதத் தயாராக அமர்ந்திருந்தனர். அவர்களைப் பார்த்து, “இந்த அரையாண்டில், நான் உங்களுடைய ஆசிரியராக இருந்ததில் மிகவும் பெருமைப் படுகிறேன். நீங்கள் அனைவரும் இந்த பரீட்சைக்காக எவ்வளவு கடினமாக உழைத்தீர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும். உங்களில் பலர் மருத்துவப் படிப்பு, மற்றும் பட்டப் படிப்பிற்கு செல்லப் போகிறீர்கள்” என்பதும் எனக்கு நன்றாகத் தெரியும்.

“உங்களுடைய மதிப்பெண்களின் தரத்தைப் (GPA) பராமரிக்க, நீங்கள் எவ்வளவு மன அழுத்தத்தில் உள்ளீர்கள் என்பதும் எனக்கு தெரியும். மேலும் நீங்கள் அனைவரும் இந்தப் பாடத்தை நன்றாகப் புரிந்து கொள்ளும் தகுதியுடையவர்கள். ஆதலால், உங்களில் எவருக்கு விருப்பமோ அவர்களுக்கு, இறுதி பரீட்சை எழுதாமலேயே ‘B’ தரம் வழங்க தயாராக உள்ளேன்” என்றார்.

மாணவர்களில் பலர் மகிழ்ச்சியுடன் குதித்துக் கொண்டு, பேராசிரியருக்கும் நன்றி தெரிவித்துவிட்டு, பரீட்சை அறையிலிருந்து வெளியேறினர். பேராசிரியர், வகுப்பில் இன்னும் சில மாணவர்கள் அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டார். “இதுவே உங்களுடைய இறுதி வாய்ப்பு. வேறு எவராவது தயாராக இருக்கிறீர்களா?” என்று வினவினார். இன்னும் ஒரு மாணவன் வகுப்பை விட்டு வெளியேறத் தயாரானான்.

ஏழு மாணவர்கள் எஞ்சினர். பேராசிரியர், வகுப்பறையின் கதவை மூடிவிட்டு, வருகைப் பதிவேட்டை எடுத்து, எஞ்சியிருந்த மாணவர்களின் பெயர்களை பதிவு செய்தார். பிறகு அவர், இறுதிப் பரீட்சை வினாத்தாளை அவர்களுக்கு விநியோகம் செய்தார். அந்தத் தாளில் இரண்டே வரிகள் அச்சிடப்பட்டிருந்தன:

“வாழ்த்துக்கள்! இந்தப் பரீட்சையில் நீங்கள் ‘A’ தரம் பெற்றுள்ளீர்கள். நீங்கள் உங்களை தொடர்ந்து நம்புங்கள்”.

செயல் 2: ஒரு நாள், ஒரு கால்பந்து பயிற்சி மைதானத்தில், மிகக் கடினமான பயிற்சிக்குப் பின், பயிற்சியாளர் ஆட்டக்காரர்களை பார்த்து கடுமையான குரலில், “முட்டாள்களே! சென்று ஒரு குளியல் போடுங்கள்” என்று உரக்கக் கத்தினார்.

ஒருவனைத் தவிர மற்ற அனைவரும் சென்றனர்.

பயிற்சியாளர் அவனைப் பார்த்து, “நீ மட்டும் ஏன் இங்கேயே இருக்கிறாய்?” என்று கேட்டார்.

அதற்கு அவன், “ஐயா நீங்கள் அனைத்து முட்டாள்களையும் போக சொன்னீர்கள். பலர் அவ்வாறு உள்ளனர் போலிருக்கிறது. ஆனால் நான் முட்டாள் அல்ல” என்று பதிலளித்தான்.

இது தன்னம்பிக்கையா? ஆம். அவன் ஒரு நாள், கண்டிப்பாக ஒரு அணிக்குப் பயிற்சியாளராக இருப்பான்.

நீதி:

நாம் அணுக பயந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு சூழ்நிலையைக் கடந்து விட்டோம் என்றால், நமக்குள் தன்னம்பிக்கை வளர்கிறது. அதுவே நமக்கு எண்ணற்ற வாய்ப்புகளை பெற்றுத் தருகிறது. அதனால், நாம் நம் வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற்று சாதிக்கவும் முடியும்.

சாதனையாளர் ஆவதற்கு முன்பாக தன்னம்பிக்கையை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள்.

மொழி பெயர்ப்பு:

காயத்ரி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

நீங்கள் ஒரு தலைவரா?

நீதி: உண்மை

உப நீதி: ஏற்றுக்கொள்ளுதல், நேர்மை

ஒரு நாள் ஒரு இளம் பெண், கல்லூரி விண்ணப்பம் ஒன்றை நிரப்பிக் கொண்டிருந்தாள். அதில் ஒரு வினாவைக் கண்டாள்.

“நீங்கள் ஒரு தலைவரா?”

அவள் நேர்மையான பதிலைப் பதிவு செய்வது என்று முடிவு செய்து, “இல்லை” என்று பதிலளித்தாள்.

இந்த ஒரு பதிலை சொன்னதால், அவர்கள் கண்டிப்பாக இவளைத் தேர்ந்தெடுக்க மாட்டார்கள் என்று  அவள் முழுமையாக நம்பினாள்.

ஆனால், அவளுக்கு அந்தக் கல்லூரியிலிருந்து ஒரு கடிதம் வந்தது. அதில், “எங்களுக்கு எண்ணிலடங்கா விண்ணப்பங்கள் வந்தன. அடுத்த வருடம் ஏறக்குறைய 1452 புதிய தலைவர்கள் இந்தப் பள்ளியில் இருப்பார்கள். ஆனால், அவர்கள் பின்பற்ற ஒருவராவது இருக்க வேண்டும் என்பதால் நாங்கள் உங்களுடைய விண்ணப்பத்தை ஏற்றுக் கொள்ள முடிவு செய்துள்ளோம்” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.

நாம் அனைவரும் எப்பொழுதும் தலைவர்களாகவே இருந்துவிட முடியுமா? தலைமை எவ்வளவு முக்கியமோ அதே அளவு, பின்பற்றுவதும் சில சமயங்களில் இன்றியமையாதது அல்லவா?

நீதி:

நாம் எப்பொழுதும் நேர்மையாகவும், நமக்குக் கடவுள் அருளியதை வைத்து மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்க வேண்டும். நாம் நேர்மையாக இருந்தால், பிறருக்கு நம் மேல் நம்பிக்கை வரும். நம்பிக்கையே உறவுகளுக்கான அஸ்திவாரம். நம்பிக்கையை சம்பாதித்து விட்டால், விசுவாசம் தானாகவே வரும். அதுவே நம் மகிழ்ச்சிக்கும், ஆனந்தத்திற்கும் வழி வகுக்கும்.

நமக்கு நாமே உண்மை கூறிக் கொள்வது நாணயம். பிறரிடம் உண்மை கூறுவது நேர்மை.

மொழி பெயர்ப்பு:

காயத்ரி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வு

நீதி: அன்பு, கருணை

உபநீதி: ஒற்றுமை

By Steve Goodier www.LifeSupportSystem.com

ஸ்டீவ் குடியரின் வலைப்பதிவு http://www.LifeSupportSystem.com லிருந்து எடுக்கப் பட்டது. 

இது, ஒரு சிறு படகில் மீன் பிடிக்கச் சென்ற இருவரைப் பற்றிய ஒரு பழமையான கதை. ஒரு பெரிய மீன் தூண்டிலில் சிக்குவதற்கு முன்புவரை, அந்த நாள் ஒரு சாதாரணமான நாளாக இருந்தது. ஒருவன் மீனைப் பிடிக்க போராடிய போது, அந்த மீன் அவனை தண்ணீருக்குள் இழுத்தது.  அப்போது, அவன் நீந்த முடியாமல் பயத்தால் நடுங்கினான்.

அவன் “என்னைக் காப்பாற்றுங்கள்” என்று உதவிக்காகக் கூச்சலிட்டான்.

படகில் இருந்த நண்பன் அவனுடைய முடியைப்  பிடித்து படகுக்கு அருகில் இழுத்தான். அப்போது, தண்ணீருக்குள் இருந்த நண்பனின் டோப்பா மட்டும் வெளியே வந்ததால், அவன் மீண்டும் நீருக்குள் தடுமாறி விழுந்தான்.

அவன் “என்னால் நீந்த முடியவில்லை” என்று நீரின் மேலே வந்து அலறினான்.

இதைக் கேட்டு படகிலிருந்த நண்பன், அவனுக்கு அருகில் சென்று அவனது கையைப் பிடித்து இழுக்கும் போது, அது செயற்கைக் கையாக இருந்ததால், கை கழன்று வந்தது. நீருக்குள் மூழ்கிக் கொண்டிருக்கும் அந்த மனிதன் இடைவிடாமல் கால்களை உதறிக் கொண்டு தண்ணீரில் தத்தளித்தான்.

மூன்றாவது முறையாக, படகில் இருந்தவன் நீருக்குள் இருந்த நண்பனின் காலைப் பிடித்து இழுத்தான். நீங்கள் நினைத்தது சரி. இம்முறை நண்பனின் கையில் அவனுடைய மரக்கால் கிடைத்தது. படகிலிருந்த நண்பன் விரக்தியுடன், “உன் உறுப்புகள் உன்னுடன் சேர்ந்து இல்லாத போது நான் எப்படி உனக்கு உதவ முடியும்?” என்று கேட்டான். அந்த மனிதன் நீரில் தத்தளித்தவாறே “காப்பாற்றுங்கள்’’ என்று அலறினான்.

இது நம் அனைவருக்கும் பொருத்தமாக இருக்கும் உவமை.

உறவுகள் ஒன்றாக இணையாவிட்டால் எப்படி திருமணங்களும், குடும்பங்களும் நிலைத்து நிற்க முடியும்?

மதம் சார்ந்த சமூகங்கள், நகரக் குழுக்கள், பள்ளிக்கூடங்கள் மற்றும் வணிகங்களுக்கு இடையே ஒற்றுமை இல்லாவிட்டால் எப்படி முன்னேற முடியும்?

இதே போல, ஒரு நாடும் உலகமும் ஒற்றுமையின்றி எப்படி செயற்பட முடியும்?

ஆர்ச்பிஷப் டெஸ்மண்ட் டுட்டூ இவ்வாறு குறிப்பிட்டிருக்கிறார்:

“நாம் நன்மை செய்வதற்காகப் படைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

நாம் அன்பிற்காக படைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

நாம் நட்பிற்காக படைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

நாம் இணைந்து இருப்பதற்காக படைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

நாம், நீயும் நானும் அறிந்த அனைத்து அழகிய படைப்புகளுக்காக உருவாக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

உலகில் அன்னியர்களே இல்லை என்று எடுத்துச் சொல்வதற்காகவே நாம் படைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

கறுப்பு, வெள்ளை, சிவப்பு, மஞ்சள், பணக்காரர், ஏழை, படித்தவர், படிக்காதவர், ஆண், பெண் எனப் பாகுபாடு இல்லாமல் அனைவருக்கும் வரவேற்பு அளிக்கப் படுகிறது.  

நாம் எல்லோரும் இக்குடும்பத்தை சேர்ந்தவர்கள்; மனித இனத்தை சேர்ந்த நாம் எல்லோரும் கடவுளின் குடும்பத்தினர்கள்”.

நாம் எவருமே தனிப்பட்ட முறையில் வாழ்வதில்லை. இதில் ஒற்றுமையாக இருக்கிறோம். இப்பாதையில் சில முரண்பாடுகள் ஏற்படுவது இயற்கையே; ஆனால் நாம் ஒருவருக்கொருவர் பொறுப்புணர்வுடன் நடந்து கொள்வதையே உயர்ந்த நோக்கமாக கருத வேண்டும் — ஒருமைப்பாடு. நாம் அனைவரும் கடவுளின் குடும்பத்தை சேர்ந்தவர்கள்.

நீதி:

ஒன்றுபட்டால் உயர்கிறோம்; பிரிந்தால் வீழ்கிறோம். நாம் வாழும் சமுதாயத்தில், நம்மை சார்ந்துள்ள குடும்பமும், நண்பர்களுமே நமது உறவுகளின் அடித்தளமாக விளங்குகின்றன. நாம் வேறுபட்ட கருத்துகளையும் எண்ணங்களையும் கொண்டிருக்கலாம்; ஆனால் நடப்பதை ஏற்றுக் கொண்டு, ஒருவரை ஒருவர் மதித்து முன்னேறிச் செல்வதே, நம் குடும்பத்திற்கும், இந்த சமூகத்திற்கும், அமைதியையும் நல்லிணக்கத்தையும் ஏற்படுத்தும்.

சமுதாய முன்னேற்றத்திற்குத் தேவையானது ஒற்றுமை. அதற்கு அடிப்படை மனிதநேயம். இவற்றைத் தம் பாடல்கள் மூலம் அறிவுறுத்தினார் பாரதியார்.

ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வு – நம்மில்

ஒற்றுமை நீங்கில் அனைவர்க்கும் தாழ்வே

நன்றிதைத் தேர்ந்திடல் வேண்டும் இந்த

ஞானம் வந்தால் பின்நமக்கெது வேண்டும்.

மொழி பெயர்ப்பு:

சரஸ்வதி லக்ஷ்மணன், சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

வாழ்க்கையிலும், வேலையிலும் மன அழுத்தம் ஏற்பட காரணங்கள் என்ன?

நீதி: உண்மை

உப நீதி: மன நிறைவு, நன்னம்பிக்கை

ஒரு பல்கலைக் கழகத்தில், தங்கள் தொழில்களில் சிறந்து விளங்கும் ஒரு மாணவர் குழு, தங்கள் கல்லூரி பேராசிரியரை சந்திக்கச் சென்றனர். வாழ்க்கையிலும், தொழிலிலும் உள்ள நெருக்கடிகளைப் பற்றி உரையாடல் திசை திரும்பியது.

பேராசிரியர் சமயலறைக்குச் சென்று, ஒரு பெரிய கூஜாவில் காப்பியும், வகை வகையான கோப்பைகளையும் தன் விருந்தினர்களுக்காக எடுத்து வந்தார்; பீங்கான், பிளாஸ்டிக், கண்ணாடி, சாதாரண தோற்றம் உள்ளவை, சில விலைமதிப்புள்ளவை – பல விதங்கள். அவர் சூடான காப்பியை அவரவர்களே எடுத்துக் கொள்ளும்படி கூறினார்.

அனைவரும் காப்பி கோப்பையை கையில் எடுத்துக் கொண்டவுடன் ஆசிரியர் “பார்த்தீர்களா, நல்ல அழகான, விலை மதிப்புள்ள கோப்பைகளே எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டன. சாதாரணமானதும், மலிவானதும் ஒதுக்கப்பட்டன. பொதுவாக, மிகச்சிறந்தவற்றையே நாடுவது என்பது பழக்கமான ஒன்று. அதுவே, உங்கள் பிரச்சனைகளுக்கும், மன அழுத்தத்திற்கும் காரணம். உங்களுக்குத் தேவையாக இருந்தது காப்பிதானே தவிர, கோப்பை அல்ல. ஆனால், உணர்வு பூர்வமாக சிறந்ததை எடுத்தது மட்டு மல்லாமல், மற்றொருவர் கோப்பையையே நீங்கள் பார்த்துக் கொண்டிருந்தீர்கள்” என்று கூறினார்.

மேலும் அவர் “சரி, இப்போது, காப்பி என்பது வாழ்க்கை என்று எடுத்துக் கொண்டால், பணம், சமூகத்தில் பதவி, ஆகியவை கோப்பைக்கு சமம். அவை வாழ்க்கையில் உபகரணங்கள் தானே தவிர, அதனால் வாழ்க்கைத் தரம் மாறாது. சில நேரங்களில் கோப்பையிலேயே கவனமாக இருந்து விட்டு அதிலிருக்கும் காப்பியை அனுபவிக்க மறந்து விடுகிறோம்” என்று கூறினார்.

ஆகவே, கோப்பைகள் உங்களை திசை திருப்ப அனுமதிக்காதீர்கள். மாறாக காப்பியை அனுபவியுங்கள்.

வேலை, பணம், பதவி இவை வாழ்க்கையில் உபகரணங்களே.

சில நேரங்களில் கருவிகளை மட்டும் பார்த்துக் கொண்டிருந்து விட்டு, உள்ளிருக்கும் விஷயத்தை அனுபவிக்க தவறி விடுகிறோம்.

நீதி:

ஆசை பேராசைக்கு வழி வகுக்கிறது.  நம்முடைய குறிக்கோள்களை அடைய முடியாத போது, மன அழுத்தங்களையும், ஏமாற்றங்களையும் சந்திக்கிறோம். இதன் விளைவு, நாம் அனுபவிக்க வேண்டிய ஆனந்தத்தை இழந்து விடுகிறோம். நமக்கு என்ன வழங்கப்பட்டுள்ளதோ அதில் திருப்தியும், நேர்மறை நம்பிக்கையும் கொண்டால், ஆனந்தமும், அமைதியும் பெறுவது மட்டுமல்லாமல், எப்போதும் சந்தோஷத்தையே அனுபவிப்போம்.

மொழி பெயர்ப்பு:

ராஜலக்ஷ்மி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

பிரச்சனைகளின் மூலக் காரணம்

நீதி: அமைதி, மன நிறைவு

உபநீதி: பற்றின்மை

ஶ்ரீ ராமகிருஷ்ணரின் கதைகளும் உவமைகளும்

ஒரு இடத்தில், மீனவர்கள் மீன் பிடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். ஒரு பருந்து சற்று கீழே பறந்து வந்து ஒரு மீனைக் கொத்தி எடுத்துக் கொண்டது. மீனைப் பார்த்தவுடன் ஆயிரக்கணக்கான காகங்கள் பலத்த கூச்சலுடன்  அந்தப் பருந்தைத் துரத்தியது.

எந்த வழியாக பருந்து மீனைத் தூக்கிக் கொண்டு பறந்ததோ, காகங்கள் பின் தொடர்ந்தன. பருந்து தெற்குத் திசையில் பறந்த போது, காகங்கள் பின் தொடர்ந்தன. பருந்து வடக்குத் திசையில் பறந்த போதும் காகங்கள் விடாமல் பின் தொடர்ந்தன. பருந்து கிழக்கு மற்றும் மேற்குத் திசைகளில் பறந்த போதிலும் விளைவில் மாற்றம் ஒன்றுமில்லை.

பருந்து குழப்பத்தில் அங்கும் இங்கும் பறந்ததில் மீன் அதன் வாயிலிருந்து நழுவியது. அந்த நிமிடமே அந்தக் காகங்கள் பருந்தை விட்டு விட்டு, மீனின் பின்னால் பறந்தன.

இவ்வாறாகக் கவலையிலிருந்து விடுபட்ட அந்தப் பருந்து, ஒரு மரக்கிளையில் அமர்ந்து

“அந்த மோசமான மீன்தான் என்னுடைய அனைத்துச் சிக்கல்களுக்கும் ஆணி வேர்; அதை இப்பொழுது விட்டுத் தொலைத்ததனால் நான் அமைதியாக இருக்கிறேன்”என்று நினைத்தது.

ஒரு மனிதனிடம் உலக ஆசைகள் இருக்கும் வரை, அவன் அதை அடைவதற்கான செயல்களை செய்து, அதன் விளைவாகக் கவலை, எதிர்பார்ப்பு மற்றும் அமைதியின்மையால் அவதிப் படக்கூடும். எவ்வளவு சீக்கிரம் ஒருவன் தன் ஆசைகளை விட்டொழிக்கிறானோ, அவ்வளவு சீக்கிரம் அவன் செயல்கள் முடிவுக்கு வந்து, அவன் ஆத்ம அமைதியை அனுபவிக்கலாம்.

நீதி:

பிரச்சனைகளுக்கு முக்கியமான காரணம் பற்றாசை. அதனால் இந்த சிக்கல்களுக்கு காரணமான ஆசைகளை விட்டு விட்டால், அமைதியை அனுபவிக்கலாம். பற்றின்மை மனப்பான்மையுடன் நாம் நம் கடமைகளை செய்ய வேண்டும். அதனால், எந்த விளைவாக இருந்தாலும் எதிர்பார்ப்பு ஒன்றுமில்லாமல் இருந்தால், தானாகவே அமைதி வந்து சேரும்.

ஒரு பொருளை நீங்கள் வாங்கும் நோக்கத்தோடு பார்த்தால்,

“எனக்கு அது தேவையா?” என்று கேட்டுக் கொள்ளுங்கள். அதன் பதில் “ஆம்” என்றால் மறுபடியும்

“என்னால் அதை வாங்க முடியுமா?” என்று கேளுங்கள்.

அதன் பதில் “ஆம்” என்றால் மறுபடியும், “அது இல்லாமல் என்னால் வாழ முடியுமா?” என்று கேளுங்கள்.

அதன் பதில் “ஆம்” என்றால், அதை வாங்காதீர்கள்.

ஸத்ய ஸாயி பாபா

மொழி பெயர்ப்பு:

அன்னப்பூரணி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

நம்மிடம் இருப்பது

நீதி: அன்பு

உப நீதி: கருணை

ஆன்மீகக் கதை – பாலோ கோஎல்ஹோ

ஒரு முறை, அக்பர் வசிக்கும் கிராமத்திற்கு ஒரு ஞானி வருகை தந்தார். அவ்வூர் மக்களோ அவரை மதிக்கவே இல்லை. ஒரு சிறு இளைஞர் குழுவைத் தவிர மற்ற எவரும் இந்த ஞானி மேல் ஆர்வம் காண்பிக்கவில்லை. மாறாக, மக்கள் அனைவரும் கேலியாக அவரைப் பார்த்தனர்.

ஒரு நாள் ஞானி, தன் சீடர்களுடன் ஒரு தெரு வழியாக சென்று கொண்டிருந்தார். அப்பொழுது சில ஆண்களும் பெண்களும் அவரை அவமதித்தனர். உடனே ஞானி அவர்கள் அருகில் சென்று அவர்களை ஆசீர்வதித்தார்.

மக்கள் அவ்விடத்தை விட்டுச் சென்றதும், சீடர்களில் ஒருவன் ஞானியைப் பார்த்து, “மக்கள் கடுமையான சொற்களால் அவமரியாதையுடன் பேசுகின்றனர்; ஆனால், நீங்கள் பதிலுக்கு நல்ல வார்த்தைகளைக் கூறி  பதிலளிக்கிறீர்களே?” என்று வினவினான்.

அதற்கு ஞானி “நாம் ஒவ்வொருவரும் நம்மிடம் இருப்பதைத் தானே பிறருக்கு அளிக்க முடியும்” என்று பதிலளித்தார்.

நீதி:

நாம் பிறருடைய மனநிலையைப் புரிந்து கொண்டு நடந்து கொள்ள வேண்டும். நாம் பிறர் கஷ்டங்களைப் புரிந்து கொள்ள முயற்சித்தால், நமக்கு அவர்கள் மேல் கருணை உண்டாகும். அதன் மூலம் அவர்கள் இருக்கின்ற வகையிலேயே அவர்களை ஏற்றுக் கொள்ளத் தெரிந்து கொள்வோம். இப்படி செய்வதனால், நாம் மன நிறைவுடனும், நிம்மதியாகவும் இருக்கலாம்.

எல்லோரிடத்திலும் கருணையாக நடந்து கொள்ள வேண்டும்.

ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் துன்பம் இருக்கிறது.

சிலர் அதிகமாக கஷ்டப்படுகின்றனர்

மற்றவர்கள் சற்று குறைவாக கஷ்டப்படுகின்றனர் – புத்தர்.

மொழி பெயர்ப்பு:

சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

உலகம் ஒரு கண்ணாடி போன்றது

நீதி: நன்னடத்தை, சுய உணர்தல்

உப நீதி: உள்ளார்ந்து நோக்குதல், மன நிறைவு

மூன்று வெவ்வேறு கதைகள்; ஆனால் ஒரே கோணத்தில் நமக்கு பாடங்களை கற்பிக்கின்றன. நாம் காணும் உலகம் நம் உள் மனதின் பிரதிபலிப்பே.

ஒரு நாள், ஒரு வகுப்பு ஆசிரியை தன் மாணவர்களிடம் அவர்களுக்கு மிகவும் பிடிக்காத நபரின் பெயரை ஒரு துண்டுக் காகிதத்தில் எழுதும்படி கூறினார்.

உடனே மாணவர்கள் சுறுசுறுப்பாக செயற்பட்டனர். ஒரு மாணவன் “நான் எவரையுமே வெறுக்காத போது யார் பெயரை எழுத முடியும்?” என்று கேட்டான்.

அதற்குள் மற்ற மாணவர்கள் எழுதி முடித்து விட்டதால், ஆசிரியை பெயர்களை நோட்டம் விட்டார்.

ஆசிரியை அனைத்து பெயர்களையும் சரி பார்த்த போது, எந்தத் தாளிலும் இந்த மாணவனின் பெயர் இல்லாததைக் கண்டு அதிசயித்தார்.

———————————-

ஒரு நாள், பகவான் கிருஷ்ணர் யுதிஷ்டிரரிடம், நாட்டிலுள்ள தீயவர்களை கணக்கெடுக்கக் கூறினார். அது போல், துரியோதனனிடம், நல்லவர்களின் கணக்கெடுப்பை எடுக்கக் கோரினார்.

துரியோதனன் திரும்பி வந்து, நாட்டில் ஒருவர் கூட நல்லவரில்லை என்று அறிவித்தான். அவனைப் பொருத்தவரையில் சாதுக்கள் முனிவர்கள் மற்றும் நல்ல மனிதர்களில் கூட தீமை நிரம்பியிருந்தது.

யுதிஷ்டிரர் திரும்பி வந்து ஒரு தீயவர் கூட இந்த நாட்டில் இல்லை என்று கூறினார். அவரைப் பொருத்தவரையில், கொலைகாரனும், கொள்ளைக்காரனும் கூட நல்லவர்கள் தான்.

————————–

மலைப் பகுதிகளில் பயணம் செய்து கொண்டிருந்த ஒரு அறிவார்ந்த பெண்மணி, நீரோடையில் ஒரு மதிப்புமிக்க நவரத்தினக் கல்லைக் கண்டார். ஒரே பார்வையில், அதன் மதிப்பை அறிந்து கொண்டார். மறுநாள் மற்றொரு பயணியை சந்தித்தார். அவர் பசியாக இருப்பதைக் கண்டு தன் உணவைப் பகிர்ந்தளிக்க பையைத் திறந்தார். அப்போது அந்தக் கல்லைப் பார்த்த பயணி, அதனை தருமாறு கேட்டான். எவ்வித தயக்கமுமின்றி அவர் உடனே கொடுத்து விட்டார்.

பயணி தன் நல்ல அதிர்ஷ்டத்தை எண்ணி மகிழ்ந்து சென்றான். அவன் வாழ்நாள் முழுவதும், அவனை பாதுகாக்கும் அளவிற்கு மதிப்பு வாய்ந்த கல் அன்று கிட்டியது என்று அவன் எண்ணினான். எனினும் சில நாட்கள் கழித்து திரும்பச் சென்று அந்தக் கல்லை அப்பெண்மணியிடம் திருப்பி கொடுத்து விட்டான்.

பயணி “இது விலை மதிப்புள்ள கல் என எனக்குத் தெரியும். இதைப் பற்றி யோசித்துக் கொண்டேயிருந்தேன்; இருப்பினும் நான் இதை திரும்பக் கொடுப்பதின் காரணம், இதை விட மேலானதை தருவீர்கள் என்ற நம்பிக்கை தான். இந்தக் கல்லை என்னிடம் கொடுப்பதற்கு காரணமாக இருந்த நற்பண்பை எனக்கு தாருங்கள்” என்றான்.

நாம் பிறரிடம் நல்லவிதமாக இருந்தால் அவர்களும் அவ்வாறே நம்மிடம் நடந்துக் கொள்வர்.

மற்றவர்களில் எப்பொழுதும் நற்பண்புகளை காண்பவராக இருங்கள்.

நீதி:

நாம் மற்றவர்களுக்கு எதை கொடுக்கிறோமோ அதே நமக்கு வருகிறது. எண்ணம், சொல், செயல் – இவற்றின் ஒருங்கிணைப்பு தேவை. மனஸ் ஏகம், வசஸ் ஏகம், கர்மண் ஏகம் மகாத்மன: என்று சொல்லப்படுகிறது. (எவருடைய எண்ணம், சொல் செயல் இணைந்து இருக்கிறதோ அவர்கள் மகான்கள் என்று கூறப்படுகிறது) இந்த நற்பண்புகள் கண்ணுக்கு புலப்படாதெனினும், மற்றவர்களின் இதயத்தில் அடிச்சுவடுகளை விட்டுச் செல்லும். ஆகவே இந்த நேர்மறை குணங்களை வளர்த்து மற்றவர் வாழ்வில் பயன்தரும் விளைவுகளை ஏற்படுத்துவோமாக!

மொழி பெயர்ப்பு:

காயத்ரி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE

சோதனைகள் நம்மை வலிமைப் படுத்துவதற்காகவே

நீதி: பக்தி

உபநீதி: தன்னலமற்ற அன்பு, இரக்கம்

ஸத்ய ஸாயி பாபாவின் ‘எனது அருமை மாணவர்களே’ பாகம் 3, அத்தியாயம் 3, ஜூன் 30, 1996.

ஒரு சங்கராந்தி நாளன்று ருக்மிணி, சத்யபாமா, ஜாம்பவதி, திரௌபதி மற்றும் பல கோபியர்கள் கிருஷ்ணருடன் சேர்ந்து சந்தோஷமாகக் கரும்பை சுவைத்துக் கொண்டிருந்தனர்.

கிருஷ்ணர் அவர்களை சோதிப்பதற்காகத் தன் விரலில் காயம் பட்டதாக பாவனை செய்தார். கடவுள் எப்போதுமே தன் பக்தர்களை சோதிப்பார். சோதனை செய்வது கடவுளுக்கு விருப்பமானது. பக்தன் அந்த சோதனையில் தேறினால், கடவுளின் அளவற்ற கருணை கிடைக்கும்.

வெறுப்பையோ, பகை உணர்வையோ காட்டுவதற்காக கடவுள் எந்த சோதனைகளையும் செய்வதில்லை. அவர் அதை எப்போதும் ஆழ்ந்த அன்பு மற்றும் கருணையால் செய்கிறார்.

கிருஷ்ணரின் விரலில் காயம்பட்ட இடத்திலிருந்து ரத்தம் கொட்ட ஆரம்பித்தது. சத்யபாமா வேலையாளிடம் ஒரு துண்டுத் துணியை உடனே கொண்டு வருமாறு கேட்டாள். ருக்மிணி தானே ஓடினாள்.

இதைக் கண்ட திரௌபதி உடனடியாகத் தன் புடவையிலிருந்து ஒரு துண்டைக் கிழித்து, கிருஷ்ணரின் கட்டை விரலில் ரத்தம் நிற்பதற்காகக் கட்டினாள்.

இதைப் பார்த்த ருக்மிணியும், சத்யபாமாவும் தங்களின் அன்பும் செய்கைகளும்,  திரௌபதியின் அன்பிற்கு ஈடாகாது என்று எண்ணி வெட்கமடைந்தனர்.

பின்னர் பகவான் கிருஷ்ணர் அளவற்ற கருணையை மிகவும்  தேவைப்பட்ட போது திரௌபதிக்கு பொழிந்தார்.

நீதி:

பக்தியே அன்பாகும்; கடவுளிடம் அன்பு செலுத்துவது என்பதற்கு அர்த்தம் என்னவென்றால் நம்மை நாமே நேசிப்பதும்,  நம்மைச் சுற்றி உள்ள அனைத்து உயிர்களையும் நேசிப்பதாகும். இந்த அன்பு வளர்ந்து, எல்லாப் பக்கங்களிலும் பரவி, இறுதியாக நாம் காணும் அனைத்து உயிரினங்களிலும் கடவுளைக் காணச் செய்யும். மேலும் அவை அனுபவிக்கும் இன்ப, துன்பங்களையும் நம்மை உணரச் செய்யும். இந்த பக்தி மனப்பான்மையுடன் இருக்கும் அணுகுமுறை நம்மை அன்பு, அமைதி மற்றும் ஒற்றுமையுடன் வாழ்வதற்கு உதவும். பச்சாதாபத்துடன் இருப்பது என்பது பிறர் என்ன நினைக்கிறார்களோ, பார்க்கிறார்களோ, அதை அவர்கள் பார்வையிலேயே உணர்வு பூர்வமாகப் புரிந்து கொள்ளுதல் ஆகும். மேலும் அவர்களிடத்தில் நம்மை நினைத்துப் பார்த்து செயற்படுவதாகும். அடிப்படையில் நம்மை அவர்கள் இடத்தில் பொருத்திப் பார்த்து, அவர்கள் என்ன உணர்கிறார்களோ, அதையே நாமும் உணர்கிறோம்.

நம் நலத்தைவிட பிறர் நலத்தை உயர்த்திப் பார்ப்பதே பக்தியாகும்.

மொழி பெயர்ப்பு:

அன்னப்பூரணி, சரஸ்வதி, ரஞ்சனி

SOURCE: SSSIE